Zon, Zee en Strand

In Picton rondom de Marlborough Sounds hebben we ons wel vermaakt. Het weer is prachtig hier en de overal waar je kijkt zijn blauwe baaien, hoge bergen en vooral heul veel bomen. Dag twee in Picton hebben we de Queen Carlotte Drive gereden en een stukje naar boven gereden tussen Queen Charllote Sound en Pelorus Sound. Gemiddeld rij je hier ongeveer 30kmpu dus echt afstanden leg je niet af. Echt elke meter is omhoog, omlaag, naar links of naar rechts. Lekker van baai naar baai gereden en van de uitzicht en weer genoten.

De dag daarna zijn we naar Lochmare Lodge geweest. Eerst met de boot QC Sound over en daar in een soort ' resort' terrecht gekomen. Er waren kanoes, hangmatten en slingertouwen beschikbaar dus daar hebben we natuurlijk lekker gebruik van gemaakt. Einde van de middag terug naar de camping en daar een beetje gekeuveld geloof ik. De dagen gaan hard en er gebeurt zoveel. Diep graven om een paar dagen terug te denken.

De volgende dag vertrekken we uit Picton en staat er een flinke rit op het programma. Niet zozeer in kilometers maar meer in bochten en tijd. Op richting Nelson. En natuurlijk niet via de kortste weg. Halverwege HW60 pakken we de afslag naar Frencheys Pass. Ongeveer 50km, slingeren en hobbelen. Hier ongeveer aan het einde van het zuidereiland is het ongekend stil en de landschappen zijn extreem. Diepe afgronden, verre uitzichten en diep blauwe wateren. Bij Frencheys Pass ontstaat een sterke stroming door het tij. Apart gezicht om de zee opeens in een stroming te zien veranderen. Helemaal weer terug en een plekje gezocht in de plaats Nelson.

Nelson is een flinke plaats. Hoop leuke winkeltjes volgens Lau, dus ik heb d'r maar met rust gelaten en ben een berg op gelopen. Mooi uitzicht over Nelson en achterliggende zee. Lau de stad in. Lekker winkelen... aghum. Nelson uitgereden en kwamen al snel bij Rabbit Island. Mij is het nog steeds een raadsel waarom het zo heet maar ik weet wel dat je er verdraaid lekker kan zwemmen. Vervolgens een plek op de camping gezocht in Motueka. Vlakbij de Trampoline.

Volgende dag zouden we naar marahau rijden en daar een stukkie lopen en een kanotrip reserveren. Zal je net zien vergeet je je tas met geld. Dan maar morgen reserveren. Nog langs de Split apple Rock gegaan en s'middags naar een zoetwaterbron gereden. Intens helder water. Stond in een of ander boekje dat het een goeie swimmingspot was. Nou ik weet niet wie dat verzonnen heeft maar die zijn goed gek. Partijtje koud daar zeg je u tegen. Einde van de middag lekker stukje hardgelopen vanaf de camping en s'avonds een beetje de nederlanders uitgehangen om van de gratis wifi bij de Mac te profiteren.

Vanochtend vertrokken en gelijk maar even een duik genomen bij het Strand van Kaiteriteri. Stelletje bergen over gereden en aanbeland in Golden Bay. Helemaal goud hierzo. Nog gestopt bij een zoetwaterbron. Het zuiverste zoete water ter wereld schijnt hier naar boven te komen. En nog met een noodgang ook. 14000 liter per seconde. Nu zitten we in Collingswood.

Morgen gaan we eerst richting de Farewell Spit en dan iets zuidelijker naar de noordkant van Abel Tasman NP. Hier schijnen de stranden goudkleurig te zijn, we zijn benieuwd. Woensdag en Donderdag gaan we kanoen bij Abeltasman. Twee dagen langs wit/gouden stranden en blauw/groene baaien peddelen. Wat wil een mens nog meer...

Zoals jullie merken is het allemaal erg naar het zinnetje. We vermaken ons hier nog wel. Zou er bijna aan gaan denken om het vliegtuig te gaan missen, als is dat misschien een beetje onorgineel.... Toch pa;)

De groeten vanuit Collingswood