De Jetlag voorbij

Waar zijn we gebleven, Methven, dat was het laatste punt dat we ons digitale dagboek bijgewerkt hebben. In Methven hebben we een nacht op een camping gebivakkeerd. Het was lekker luchtig, er lag namelijk iemand in dezelfde tent als mij die het maar een benauwd klein takkeding vond, en daarom moesten alle luiken en gaten wagewijd openstaan. Voor de rest van de reis dus maar een grotere tent meeslepen...

Rondom Metven zijn de wegen lang en kaarsrecht. Prima plek om een baksteen op het gaspedaal van je Bugatti Veyron te leggen. Tegen de tijd dat de tank leeg is ben je misschien wel bijna bij een bocht. Spannend!.

Zondagmiddag zijn we aangekomen in Dunedin. De oprit was nog even gillen voor een van mijn medepassagiers, maar dat is ze vergeven, het is tenslotte ook ruim 30% stijl omhoog loopt.

Maandag morgen hebben we een duik genomen in de Salt Water Pool bij St. Clair Beach. Een verwarmd zwembad aan de zee. Heerlijk temperatuurtje. Beetje jammer dat er net twee busladingen kinderen neergestreken waren die zich gedroegen alsof ze een zwerm bijen in hun achterste hadden zitten. Mafketels. S'middags hebben we kennis gemaakt met de stad Dunedin en het links rijden.

Dinsdag zijn we weer met de auto op pad gegaan. Eerst naar Sandfly Bay, vervolgens naar Hoopers Inlet & Cape Saunders. Bakkie gedaan in het Pinguin Cafe in Portobello en weer terug naar de Marine Parade. Vervolgens gingen we dan eindelijk op Pinguin jacht. We zijn naar Victory Beach gewandeld en hebben daar wel twee zeeleeuwen gespot maar de pinguins hadden een waarschijnlijk een snipperdag, of, ze zijn verslonden door een orka. S'avonds hebben we (laura) pannekoeken gebakken. Heerlijk!

Vanochtend begonnen met het oprennen van Mount Cargill. Deze jongen is ongeveer 580m hoog en de onverharde track is zo'n 8 km lang. Daarna doorgereden naar Long Beach. Zo long als 10 jaar geleden was het niet meer maar desondanks een prachtig stukje aardbol. Na het eten heb ik samen met Els nog een stuk gezwommen in de baai hier voor het huis. Nu zitten we lekker binnen van een bakkie homowater en een koekje te genieten.

Morgen ben ik 12 uur eerder jarig dan normaal, jeeej. We zijn van plan om morgen een rondje te maken via Brighton. S'avond komen Ron & Lynley sushi eten. Beter. Vrijdag wordt het erg mooi weer en denken we een stuk van de Central Otago Rail Track te fietsen.

Kantjes wat een verhaal, ik lijk Annie M.G. Schmidt wel.

Aju paraplu, tot de volgende keer.

ps. succes met de winter. Haaaa!